صدایی از گذشته

برای دسترسی به این محتوا بایستی اپلیکیشن زبانشناس را نصب کنید.

فصل بیست و سوم

صدایی از گذشته

من قول دادم تا کریسمس در مدرسه مورتون بمانم ، تا زمانی که سنت جان بتواند معلم دیگری پیدا کند. وقتی مدرسه را برای تعطیلات کریسمس تعطیل کردم ، او آنجا بود. من واقعاً متأسف بودم که مجبور شدم با برخی از دانش آموزانم خداحافظی کنم.

می بینید که آنها چه پیشرفتی کرده اند! و شما فقط چند ماه اینجا کار کرده اید! ‘ او گفت. “تصور کنید اگر تمام عمر خود را به تدریس اختصاص می دادید ، چقدر می توانستید کارهای خوبی انجام دهید!”

من پاسخ دادم: “بله ،” اما من نمی توانم این کار را برای همیشه انجام دهم. اسم مدرسه را نیاورید ، من اکنون در تعطیلات هستم! ‘

او جدی به نظر می رسید. ‘برنامه ات چیست؟’

‘من می خواهم به من اجازه دهی هانا را برای چند روز داشته باشم. من و او قصد داریم مور هاوس را از بالاتا پایین تمیز کنیم و تمام مقدمات را برای کریسمس که شما به خاطر مرد بودن هیچ چیز در مورد آن نمی دانید آماده کنیم ،

وقتی دیانا و مری هفته آینده به خانه می آیند ، برای یک تعطیلات واقعاً فوق العاده ، همه چیز باید آماده باشد.”

سنت جان لبخند زد اما هنوز قانع نشده بود. “در حال حاضر همه چیز خوب است ، اما امیدوارم ، جین ، شما به چیزهای مهم تر از کارهای خانه توجه کنیدو به راه بهتری برای استفاده از انرژی و هوش خود در خدمت خدا بیندیشید.”

“سنت جان ، من دلایل زیادی برای خوشحالی دارم. من مصمم هستم با وجود سرزنش شما خوشحال باشم! ​​’

آن هفته من و هانا بیشتر از آنچه قبلاً در زندگی خود کار کرده بودیم کار کردیم ، اما در نهایت همه چیز آماده بود. دیدن چهره های دیانا و ماری وقتی که از سفر طولانی خود کوفته و بی رمق و یخ کرده آمدند ، و بخاری های گرم و مبلمان صیقل داده شده را دیدند ، و رایحه کیک ها و غذاهای گوشتی را که در حال پخت را استشمام کردند باعث خوشحالی بود.

ما سه نفر کل هفته کریسمس را در شادی کامل گذراندیم. هوای دشت ها ، راحتی خانه و آغاز استقلال باعث شده بود دیانا و ماری را خوشحال تر از آنجه تا به حال دیده بودم ببینم . فقط سنت جان دور از گفتگوها و خنده های ما باقی ماند. اومطالعات جدی خود را ادامه می داد و طبق معمول زمان زیادی را صرف ملاقات بیماران می کرد.

آیا هنوز قصد داری مبلغ مذهبی باشی؟ دیانا یکبار از او پرسید ، کمی با ناراحتی.

او پاسخ داد: “هیچ چیزی تغییر نکرده یا هیچ چیز برنامه های من را تغییر نخواهد داد.” من تا چند ماه دیگر انگلیس را ترک خواهم کرد”.

“و روزاموند اولیور؟” ماری با ملایمت پرسید. به گفته پدرش ، روزاموند اولیور با آقای گرانبی، با یک مرد جوان بسیار شایسته نامزد شده است. صورتش آرام بود. فهمیدم که او توانسته بر آنچه او ضعف خود می نامیدغلبه کند.

به تدریج زندگی ما در مورهاوس شور و شوق تعطیلات خود را از دست داد ، و هنگامی که عادت های معمول و مطالعات منظم خود را دوباره شروع کردیم ، سنت جان بیشتر با ما همنشین می شد. گاهی اوقات این برداشت را داشتم که او ما را زیر نظر دارد. یک روز ، وقتی دیانا و مری بیرون بودند و من در حال یادگیری آلمانی بودم ، ناگهان به من گفت: “من می خواهم شما به جای آلمانی هندوستانی را یاد بگیرید. من برای کار مبلغی خود در هند به آن نیاز دارم و شما می توانید با مطالعه کردن با من در یادگیری آن به من کمک کنید. من شما را انتخاب کرده ام زیرا متوجه شده ام که قدرت تمرکز بهتری نسبت به خواهران من دارید. ‘ این موضوع برای او آنقدر مهم به نظر می رسید که من نمی توانستم رد کنم ، و وقتی خواهرانش برگشتند ، از اینکه متوجه شدندمن با سنت جان هندوستانی را یاد می گیرم ، شگفت زده شدند.

از آن به بعد ما زمان زیادی را با هم گذراندیم و درس خواندیم. من مجبور بودم خیلی تلاش کنم تا او را راضی کنم. اما تحت تأثیر او احساس می کردم آزادیم را برای اینکه خودم باشم از دست داده ام. من دیگر نمی توانستم آزادانه صحبت کنم یا بخندم ، زیرا می دانستم که او فقط مطالعه و خلق و خوی جدی را می پسندد.

احساس می کردم چنان به شدت مسحور او شده ام که بدون اینکه فکر کنم از تمام دستوراتش اطاعت می کردم.

یک شب ، هنگام خواب ، هنگامی که خواهرانش را برای شب بخیر بوسید و طبق معمول دستش را دراز کرد تا با من دست بدهد دیانا با خنده گفت: “سنت جان! تو با جین مثل یکی از اعضای خانواده رفتار نمی کنی! تو هم باید او را ببوسی. ‘ من خجالت کشیدم ، اما سنت جان با آرامش مرا بوسید و هر شب بعد از آن این کار را می کرد.

من آقای روچستر را در بین تمام این تحولات خانه و ثروت فراموش نکرده بودم. نام او روی قلب من نوشته شده بود و تا زمانی که من زنده بودم آنجا می ماند. نه تنها نامه ای نوشته بودم تا از آقای بریگز درباره او بیشتر بپرسم ، بلکه دوبار برای خانم فیرفکس نامه نوشته بودم. اما بعد از اینکه شش ماه بیهوده منتظر ماندم ، امیدم را از دست دادم و واقعاً احساس افسردگی کردم. دیانا گفت من بیمار به نظر می رسم و نیاز به تعطیلات در کنار دریا دارم ، اما سنت جان فکر کرد که باید روی کارهای جدی تری تمرکز کنم و حتی تمرینات هندوستانی بیشتری برای انجام دادن به من داد.

یک روز ، وقتی من و او در حال قدم زدن بر روی دشت ها بودیم ، او گفت: “جین ، من شش هفته دیگر می روم.”

‘شما برای خدا کار می کنید. من پاسخ دادم: “او از شما محافظت می کند.” “بله ، این برای من عجیب است که همه دوستانم نمی خواهند به من بپیوندند. خداوند به همه کسانی که به او خدمت می کنند ، مکانی در بهشت ​​ارزانی میدارد. قلب تو در این باره چه می گوید ، جین؟”

زمزمه کردم: “قلب من ساکت است - قلب من ساکت است.” صدای عمیق و سختگیرانه ای گفت: “پس من باید به جای آن صحبت کنم”

جین ، با من به عنوان یک مبلغ به هند بیا!”

آیا این ندا از جانب خدا بود؟ احساس می کردم تحت تاثیر طلسم ترسناکی قرار گرفته ام ، و می ترسیدم که نتوانم فرار کنم.

“اوه سنت جان ، مرا انتخاب نکن!” التماس کردم. اما دست به دامان مردی شدن که همیشه آنچه را که وظیفه خود می دانست انجام می داد ،هر قدر هم که برایش ناخوشایند باشد، بی فایده بود.

“خدا می خواهد شما همسر یک مبلغ باشید، او ادامه داد. به خدا ایمان داشته باش، جین. برای خدمت به خداوند با من ازدواج کن.” “من نمی توانم آن را انجام دهم ، سنت جان ، من به اندازه کافی قوی نیستم!” گریه کردم. به نظر می رسید که میله های آهنی قفس اطراف من در حال بسته شدن بود.

“من دیدم که چقدر می توانی کار کنی ، جین. شما با زنان هندی و مدارس هندی به من کمک بزرگی خواهید کرد. ‘

من فکر کردم ، “بله ، من می توانم این کار را انجام دهم. اما من می دانم که او مرا دوست ندارد و با وجود این ، از من می خواهد با او ازدواج کنم! ‘ بنابراین گفتم ،

“من آماده هستم که با شما به هند بروم ، اما به عنوان یک خواهر ، نه به عنوان یک همسر”.

او سرش را تکان داد. “شما باید بفهمید که غیر ممکن است. نه ، یک خواهر می تواند در هر زمان ازدواج کند و مرا ترک کند. من به همسری نیاز دارم که در زندگی از من اطاعت کند و تا زمان مرگ با من بماند. ‘

همانگاه که قدرت و تسلطی که برمن داشت را احساس کردم ، لرزیدم. گفتم: “قلبم را به خدا می سپارم.” “تو آن را نمی خواهی.” وقتی به چهره جدی او نگاه کردم ، دانستم که می توانم با او به عنوان همکار به هر نقطه از جهان بروم ، اما هرگز نمی توانم آزادی خود را با ازدواج با او از دست بدهم.

او گفت: “من چند روز دیگر دوباره از شما می پرسم ، و به یاد داشته باشید ،این من نیستم که بهش جواب رد می دهی بلکه خداست !”

از آن به بعد رفتار او با من مثل یخ سرد بود ، که باعث آزار شدید من شد. من فهمیدم که چگونه اگر من همسر او بودم ، این مرد خوب و مذهبی می توانست به زودی مرا بکشد ، بدون اینکه هیچ گونه احساس گناهی داشته باشد.

وقتی دوباره از من پرسید ، ما در اتاق نشیمن تنها بودیم. دستش را روی سرم گذاشت و آرام با صدای عمیق و صادقانه اش صحبت کرد. “به خاطر داشته باش ، جین ، خدا ما را دعوت می کند تا برای او کار کنیم ، و به ما پاداش می دهد. بگو با من ازدواج می کنی و جای خود را در بهشت ​​به دست بیاور! ‘ من او را تحسین می کردم و به او احترام می گذاشتم و تحت تأثیر او تصمیمم داشت عوض میشد . من وسوسه شدم از مبارزه با او دست بردارم ، همانطور که قبلاً به گونه ای دیگر توسط آقای روچستر وسوسه شده بودم. مبلغ به آرامی دستم را گرفت. من می توانستم در برابر عصبانیت او مقاومت کنم ، اما در برابر ملایمتش نه. من شدیدا”می خواستم کاری را که درست بود انجام دهم.

سرانجام پاسخ دادم: “اگر مطمئن بودم ،” خدا واقعاً می خواهد که من با تو ازدواج کنم ، من موافقت می کردم! “

“دعاهای من شنیده شده است!” سنت جان گریه کرد. نزدیک هم ایستادیم و منتظر نشانه ای از طرف خدا ​​بودیم. من هیجان زده تر از قبل بودم. سکوت مطلق در خانه حاکم بود و اتاق پر از نور ماه بود. ناگهان ضربان قلبم متوقف شد و صدای دور را شنیدم که می گفت: “جین! جین! جین! ‘ - نه بیشتر . این صدا از کجا آمد؟ این صدای ادوارد روچستر بود و در اندوه و درد صحبت می کرد.

‘دارم میام!’ گریه کردم. ‘منتظر من باش!’ به باغ دویدم و گفتم: “کجایی؟” فقط تپه ها پژواک ضعیفی به عقب برگرداندند.

من از سنت جان که مرا دنبال می کرد و سوالاتی از من می پرسید جدا شدم. الان وقت دستور دادن من بود. به او گفتم که مرا ترک کند و او اطاعت کرد. در اتاقم برای تشکر از خدا به خاطر علامتی که برایم فرستاده بود به زانو افتادم و مشتاقانه منتظر روشنایی روز شدم.