سرفصل های مهم
ملاقات رابین با جان کوچولو
توضیح مختصر
یک مرد درشت هیکل به جنگل آمده تا از افراد رابین هود بشود.
- زمان مطالعه 0 دقیقه
- سطح ساده
دانلود اپلیکیشن «زیبوک»
فایل صوتی
برای دسترسی به این محتوا بایستی اپلیکیشن زبانشناس را نصب کنید.
ترجمهی فصل
فصل ۵ - رابین هود با جان کوچک آشنا میشود
نوشیدنی ما قوی است، غذای ما خوب است، بیا
داخل و با رابین هود بنوش. وقتی
رابین هود خانه نیست وارد شو و
با جان کوچک بنوش. (یک آواز نوشیدنی قدیمی)
هفتهها و ماههای اول پس از جنگ در صومعه، رابین و افرادش بسیار سخت کار کردند. آنها درختان جوان را قطع کردند و در مرکز جنگل خانههایی ساختند. آنها از چوب تیر درست کردند و گوزنهای جنگلی را برای غذای خود شکار کردند. آنها از اهالی روستا نان و شیر میخریدند.
رابین دوست داشت گاهی مردانش را ترک کند و به دنبال ماجراجویی باشد. یک صبح خوب پاییزی، او و دوستش، ویل اسکارلت، زود بیدار شدند.
رابین گفت: روز زیبایی است. فکر میکنم برای پیادهروی تا رودخانه بروم. با من میایی؟’
‘من.” ویل جواب داد: “میخواهم چند تیر جدید برای کمانم درست کنم. اما در ساعت ناهار نزدیک پل ملاقاتت خواهم کرد.’ بنابراین رابین ویل را ترک کرد و به سرعت از وسط جنگل به سمت رودخانه و پل کوچک رفت. رابین وسط پل ایستاد و به درختان نگاه کرد.
فکر کرد: “رنگهای پاییزی زیبا هستند.” سپس پایین به آب نگاه کرد. فکر کرد: “برای ناهارمان ماهی میگیرم. من و ویل میتوانیم آتش روشن کنیم. من مقداری نان دارم و روی درختان میوه هست. خیلی خوب غذا خواهیم خورد. آه، این یک زندگی شگفتانگیز هست!’
ناگهان کسی از پشت سر او گفت: ‘خوب، مرد کوچک! میخواهی تمام روز آنجا بایستی؟ از سر راه من کنار برو!” رابین برگشت. گوینده یک مرد درشت هیکل بود، با نزدیک به دو متر قد.
فکر کرد: “حالا این یک ماجراجویی جالب خواهد شد. آن مرد بسیار قوی است. آیا میتوانم با او بجنگم - و پیروز شوم؟’ او از روی پل حرکت نکرد.
به مرد درشت گفت: “من اول رسیدم، بنابراین شما باید صبر کنید. فکر میکنم قصد دارم ماهیگیری کنم. بعد، شاید، از سر راهت کنار روم.’
مرد درشت آمد روی پل.
“من صبر نمیکنم!” گفت. ‘و تو هم ماهیگیری نمیکنی، میجنگی!”
آنجا، در وسط پل جنگیدند. رابین نتوانست پیروز شود.
این را یکی دو دقیقه بعد میدانست. مرد خیلی سریع نبود اما بسیار قوی بود. بنابراین رابین به سرعت نقشهای کشید.
او بالای سر مرد درشت را نگاه کرد و فریاد زد: “ببین، مردان کلانتر!”
مرد درشت برگشت و نگاه کرد. رابین تا آنجا که میتوانست سریع پاهای مرد را لگد زد. مرد درشت بسیار عصبانی شد - اما نیفتاد. او به رابین لگد زد، و رابین از روی پل به داخل آب افتاد.
مرد درشت خندید.
گفت: “من پیروز نبرد شدم. بیا، کمکت میکنم.’ او از روی پل به داخل آب نگاه کرد. اما رابین آنجا نبود.
“کجایی؟” مرد گفت. “خوب هستی؟” رابین ناگهان از آب بالا آمد. او فاصله زیادی با پل داشت.
رابین با خنده گفت: “شاید پیروز این جنگ شده باشی، اما من را نگرفتی!”
شروع به بالا آمدن به روی زمین خشک کرد. سپس ویل اسکارلت رسید.
“چه اتفاقی افتاده، رابین؟” گفت. ‘این مرد تو را در آب انداخت؟ حالا باید با من بجنگد!’
‘نه! نه!” رابین خندید. ‘بیایید دوست شویم. خوب اسم تو چیست، دوست؟ و در جنگل من چه میکنی؟” “جنگل تو؟” مرد درشت جواب داد. “اینجا جنگل تو نیست! من به اینجا آمدم تا رابین هود شجاع را پیدا کنم. اما فکر میکنم اول دوباره تو را به رودخانه میاندازم!’
رابین گفت: “دوست، تو رابین هود را پیدا کردی و او را در آب انداختی. لطفاً، دیگر این کار را نکن!”
‘چی! واقعاً رابین هود هستی؟” مرد پرسید. ‘من از این موضوع بسیار خوشحالم. نام من جان کوچک هست و میخواهم یکی از افراد تو باشم.’
رابین خندید. “کوچک” نام خوبی برای تو هست، زیرا بسیار کوچک هستی - فقط به اندازه یک درخت کوچک! ما همیشه جان “کوچک” صدایت خواهیم کرد. جان کوچک به خانه جنگلی ما بیا!’
متن انگلیسی فصل
CHAPTER 5 - Robin Hood Meets Little John
Our drink is strong, our food is good Come
in and drink with, Robin Hood. When
Robin Hood is not at home Come in and
drink with Little John. (An old drinking song)
In the first weeks and months after the fight in the abbey, Robin and his men worked very hard. They cut down young trees and built homes in the centre of the forest. They made arrows from wood and caught forest deer for their food. They bought bread and milk from the villagers.
Sometimes Robin liked to leave his men, and look for adventure. One fine autumn morning, he and his friend Will Scarlet woke early.
‘It is a beautiful day,’ said Robin. ‘I think I will go for a walk to the river. Will you come with me?’
‘I. want to make some new arrows for my bow,’ answered Will. ‘But I will meet you at lunch time near the bridge.’ So Robin left Will and walked quickly through the forest to the river and the little bridge. Robin stood in the middle of the bridge, and looked up at the trees.
‘The autumn colours are beautiful,’ he thought. Then he looked down at the water. ‘I will catch a fish for our lunch,’ he thought. ‘Will and I can make a fire. I have some bread, and there is fruit on the trees. We will eat very well. Ah, this is a wonderful life!’
Suddenly somebody behind him said, ‘Well, little man! Are you going to stand there all day? Get out of my way!’ Robin turned. The speaker was a big man, nearly two metres tall.
‘Now this will be an interesting adventure,’ he thought. ‘That man is very strong. Can I fight him - and win ?’ He did not move from the bridge.
‘I arrived here first,’ he called to the big man, ‘so you will have to wait. I think I am going to do some fishing. Then, perhaps, I will get out of your way’
The big man moved onto the bridge.
‘I will not wait!’ he said. ‘And you are not going to fish, you are going to fight!’
They fought there, in the middle of the bridge. Robin couldn’t win.
He knew that after a minute or two. The man wasn’t very fast but he was very strong. So Robin quickly thought of a plan.
He looked over the top of the big man’s head, and shouted, ‘Look, the sheriff’s men!’
The big man turned and looked. Robin quickly kicked the man’s legs as hard as he could. The big man was very angry — but he didn’t fall. He kicked Robin, and Robin fell off the bridge into the water.
The big man laughed.
‘I won the fight,’ he said. ‘Come, I will help you.’ He looked over the bridge into the water. But Robin was not there.
‘Where are you?’ called the man. ‘Are you all right?’ Robin suddenly came up from the water. He was a long way from the bridge.
‘Perhaps you won the fight,’ laughed Robin, ‘but you did not catch me!’
He began to climb onto dry ground. Then Will Scarlet arrived.
‘What happened, Robin?’ he called. ‘Did this man throw you in the water? He will have to fight me now!’
‘No! No!’ laughed Robin. ‘Let’s be friends. So what is your name, friend? And what are you doing in my forest?’ ‘Your forest?’ answered the big man. ‘It is not your forest! I came here to find brave Robin Hood. But first, I think, I will throw you in the river again!’
‘Friend,’ said Robin, ‘you found Robin Hood, and threw him in the water. Please, don’t do it again!’
‘What! Are you really Robin Hood?’ asked the man. ‘I am very happy about that. My name is John Little and I want to be one of your men.’
Robin laughed. ‘ “Little” is a good name for you, because you are very small - only the size of a small tree! We will always call you our “little” John. Come to our forest home, Little John!’
مشارکت کنندگان در این صفحه
تا کنون فردی در بازسازی این صفحه مشارکت نداشته است.
🖊 شما نیز میتوانید برای مشارکت در ترجمهی این صفحه یا اصلاح متن انگلیسی، به این لینک مراجعه بفرمایید.