سیستم ستاره

مجموعه: کتاب های ساده / کتاب: سینما / فصل 6

کتاب های ساده

97 کتاب | 1049 فصل

سیستم ستاره

توضیح مختصر

دوران طلایی سینما با دوربین تکنی‌کالر.

  • زمان مطالعه 0 دقیقه
  • سطح سخت

دانلود اپلیکیشن «زیبوک»

این فصل را می‌توانید به بهترین شکل و با امکانات عالی در اپلیکیشن «زیبوک» بخوانید

دانلود اپلیکیشن «زیبوک»

فایل صوتی

برای دسترسی به این محتوا بایستی اپلیکیشن زبانشناس را نصب کنید.

ترجمه‌ی فصل

فصل ششم

سیستم ستاره

در ۱۹۳۲ تکنی‌کالرز دوربینی معرفی کرد که می‌تونست برای فیلم‌های سینما رنگ‌های طبیعی تولید کنه. فیلمبرداری با تکنی‌کالر گرون بود، ولی مدت کوتاهی بعد میشد همه جور فیلمی رو برای اولین بار به شکل تکنی‌کالر با شکوه دید.

دوران طلایی سینما در بیشتر دهه‌ی ۱۹۴۰ ادامه پیدا کرد. تماشاگران سالن‌های سینمای شهر رو پر میکردن و از فیلم‌های هیجان‌انگیزی مثل همشهری کین، کاسابالانکا، و غرامت مضاعف و از فیلم‌های موسیقیایی مثل با من در سنت لوئیس دیدار کن و رژه‌ی عید پاک لذت میبردن.

در طول جنگ جهانی دوم آدم‌های زیادی به دلیل دیگه‌ای هم به سینما رفتن. می‌تونستن فیلم اصلی رو ببینن و فیلم اخبار جاری روز و هفته رو هم ببینن- با همه‌ی آخرین فیلم‌ها و اطلاعاتی درباره‌ی جنگ.

در این دوران، بازیگرها فقط برای یک شرکت کار میکردن. به عنوان سیستم ستاره شناخته میشد. استودیوهای ام‌جی‌ام به همه می‌گفت ستاره‌های بیشتری از بهشت داره که براش کار میکنن ستاره‌هایی مثل جودی گارلند، میکی رونی، جین هارلو، اسپنسر تریسی، کلارک گابله، و جون کراوفورد.

استودیوها اغلب داستان‌ها رو مخصوص ستاره‌های بزرگشون می‌نوشتن و انتخاب میکردن.

و گاهی یک کارگردان از یه استودیوی دیگه برای فیلمسازی آورده میشد چون بازیگر ستاره اونو دوست داشت یا با اون خوب کار میکرد. و یا یه فیلمبردار می‌آوردن چون می‌دونست بازیگر ستاره چطور روی صفحه نمایش در بهترین حالت دیده میشه.

جوایز آکادمی هر سال توسط آکادمی هنر و علوم تصاویر متحرک ایالات متحده آمریکا اهدا میشه. اسم همشون اسکار هست و گمان میشه به خاطر شباهتشون به عمو اسکارِ مارگارت هریک، خانمی که در کتابخانه‌ی فیلم آکادمی کار می‌کرد، این اسم رو گرفتن. اولین جوایز در می ۱۹۲۹ داده شدن و جوایز اسکار فقط به فیلم‌های صامت اهدا شد. در ۱۹۳۰ اهدای جوایز از رادیو پخش شد و امروزه توسط میلیون‌ها نفر از سراسر جهان از تلویزیون تماشا میشه.

واقعیت فیلمی

به یک ستاره، مارلون برندو، ۲.۲۵ میلیون برای ده روز کار در فیلم سوپرمن (۱۹۷۸) داده شد. او ده دقیقه در این فیلم بازی میکنه.

متن انگلیسی فصل

CHAPTER SIX

The ‘star system’

In 1932, Technicolor introduced a camera which could produce ‘natural’ colours for the films that were shown in the cinemas.

Filming in Technicolor was expensive, but soon every kind of movie could be seen for the first time ‘In Glorious Technicolor.’

The golden age of the cinema continued through most of the 1940s. Audiences filled the ‘picture palaces’ in their towns, enjoying exciting films like Citizen Kane, Casablanca and Double Indemnity, and musicals like Meet Me in St Louis and Easter Parade.

During the Second World War, many people went to the cinema for another reason as well.

They could see the main film, but they could also see newsreels - films of the week’s news - with all the latest film and information about the war.

At this time, actors worked for just one company. This was known as the ‘star system’. MGM Studios told everyone that it had ‘more stars than there are in heaven’ working for them; stars like Judy Garland, Mickey Rooney, Jean Harlow, Spencer Tracy, Clark Gable and Joan Crawford.

Studios often chose or wrote stories especially for their big stars.

And sometimes a director would be brought in from another studio to do a film because that star liked him, or worked well with him.

Or a cameraman would be brought in because he knew how to make the star look his or her best on screen.

The Academy Awards are given every year by the US Academy of Motion Picture Arts and Sciences.

They are called ‘Oscars’, and they are supposed to have got their name because they looked like the Uncle Oscar of Margaret Herrick, a lady who worked in the Academy film library.

The first Awards were given in May, 1929, and the Oscars were awarded for silent films only. In 1930, the award-giving was broadcast on the radio, and today it is seen on TV by millions of people all over the world.

Film fact

One star, Marlon Brando, was paid $2/25 million for ten days work on Superman (1978). He appears on the screen for about ten minutes in the film.

مشارکت کنندگان در این صفحه

مترجمین این صفحه به ترتیب درصد مشارکت:

🖊 شما نیز می‌توانید برای مشارکت در ترجمه‌ی این صفحه یا اصلاح متن انگلیسی، به این لینک مراجعه بفرمایید.