سرفصل های مهم
کشوری برای جوانان
توضیح مختصر
ایرلند کشوری یرای جوانان.
- زمان مطالعه 0 دقیقه
- سطح ساده
دانلود اپلیکیشن «زیبوک»
فایل صوتی
برای دسترسی به این محتوا بایستی اپلیکیشن زبانشناس را نصب کنید.
ترجمهی فصل
فصل دوازدهم
کشوری برای جوانان
امروزه چیزهای زیادی در ایرلند در حال تغییره. ایرلند کشور جوانان هست: حدود ۵۰ درصد مردم زیر ۲۵ سال هستن. ۵۰ سال قبل کلیسای کاتولیک پر از پیرمردها بود و اونها تصمیم میگرفتن مردم باید چیکار کنن. زندگی برای زنان و جوانان سخت بود. امروزه کلیسا مهمه، ولی نظر زنان و جوانان هم مهمه. دو تا از رئیسجمهورهای ایرلند زن بودن: ماری رابینسون و ماری مکآلیس. برای آینده جوانان ایرلند موسیقی پاپ و کامپیوتر به اندازهی کشاورزی و اسب مهمه.
ایرلند عضوی از اتحادیهی اروپاست و بیشتر مردم ایرلند از این بابت خیلی خوشحالن. ایرلند دیگه یک کشور فقیر نیست تجار زیادی به ایرلند اومدن و کارخانه ساختن. حالا شاید ۱۰ درصد از جمعیت ایرلند آدمهایی هستن که از کشورهای دیگه برای پیدا کردن کار اومدن اینجا. خیلیها از لهستان و دیگر کشورهای شرق اروپا اومدن و بقیه از چین و کشورهای آفریقایی. امروزه نیازی نیست جوانان ایرلندی برای پیدا کردن کار از کشورشون خارج بشن. میتونن در کشورشون کار پیدا کنن. ایرلند برای جوانان مکان جالب و هیجانآوریه.
ولی البته همیشه مشکلاتی هست حالا جرم در ایرلند بیشتر از قبل شده. و در ایرلند شمالی مشکلات تموم نشدن. هر ساله اتحادگراهای پروتستان در خیابانها با آهنگهاشون راهپیمایی میکنن.
میگن: “همیشه بریتانیایی خواهیم موند” و از ویلیام اورنج آواز میخونن. ملیگراهای کاتولیک در سین فین میگن: “بریتانیا باید از ایرلند خارج بشه.” اتحادگراها و ملیگراها هر دو نمیتونن چیزی که میخوان رو به دست بیارن. اینجا تاریخ به هیچکس کمک نمیکنه.
ولی بیشتر ایرلندیها در شمال و جنوب ایرلند بمب و تفنگ و درگیری نمیخوان. میخوان از زندگی لذت ببرن. میخوان آدمها از جزیرهشون دیدار کنن در کوهستانهای زیباشون راه برن، در رودخانههای آرامشون ماهیگیری کنن، بنوشن و آواز بخونن و در میخانههاشون بخندن در مهمانیها برقصن و مهمتر از همهی اینها صحبت کنن. بیشتر اوقات ایرلندیها صمیمیترین مردم اروپا هستن.
و سه تا کلمهی مهم در زبان ایرلندی اینها هستن:
Cead mile failte
“صدها هزار خوشآمد”
متن انگلیسی فصل
CHAPTER TWELVE
A country for young people
Today, many things are changing in Ireland. It is a country of young people: nearly 50 percent of its people are under twenty-five. Fifty years ago, the Catholic church was full of old men, and they decided what people could do. Life was difficult for women and young people. Today, the church is important, but the ideas of women and young people are important too. Two of Ireland’s presidents were women - Mary Robinson and Mary McAleese. For Ireland’s young people the future is about pop music and computers as well as farming and horses.
Ireland is a part of the European Union, and most Irish people are very happy about this. Ireland is not a poor country anymore; a lot of business people come to Ireland and build factories. Now, perhaps 10 percent of Ireland’s population are people who have come from other countries to find work there. Many come from Poland and other countries in Eastern Europe, and others come from China and countries in Africa. Today, young Irish people do not have to leave their country to find work. they can find work at home. Ireland is an interesting, exciting place for young people.
But of course, there are always problems. There is more crime in Ireland than before. And in Northern Ireland, the problems are not over. Every year the Protestant Unionists march through the streets with their music.
We will always be British,’ they say, and they sing about William of Orange. ‘The British must leave Ireland,’ say the Catholic Nationalists in Sinn Fein. The Unionists and the Nationalists cannot both have what they want. Here, history helps no one.
But most Irish people, in the north and south of Ireland, do not want bombs, guns, and fighting. They want to enjoy life. They want people to visit their island, to walk in their beautiful mountains, fish in their quiet rivers, drink and sing and laugh in their pubs, dance at their ceilis, and most important of all, to talk. Most of the time, the Irish are the friendliest people in Europe.
And the three most important words in the Irish language are:
Cead mile failte
‘A hundred thousand welcomes’