در جزیره جکسون

برای دسترسی به این محتوا بایستی اپلیکیشن زبانشناس را نصب کنید.

در جزیره جکسون

تعطیلات تابستونی از راه رسید و مدرسه ها تعطیل بودند . تام نمیخواست راجع به ماف پاتر و اینجون جو فکر کنه . اما کار ساده ای نبود . . شبا وقتی میخوابید تصویر اینجون جو رو تو تاریکی می دید و نمی تونست بخوابه . ولی نمیتونست با هیچکسی راجع به این قضیه صحبت کنه .

یه روز گرم تابستونی اونو جو هارپر کنار رودخونه میسی سیپی بودند . اونا نشسته بودند ، به قایقا نگاه می کردند ، ماهی می گرفتند و حرف می زدند

یدفعه تام گفت بیا از اینجا فرار کنیم ! بیا بریم یه جایی و کارای هیجان انگیز انجام بدیم .

جو گفت باشه. ولی چکاری؟ و کجا ؟!

تام گفت من میدونم . بیا فرار کنیم . بیا بریم و تو جزیره جکسون زندگی کنیم . می تونیم زیر درختا بخوابیم . جزیره جکسون تو رودخونه میسی سیپی بود در سه مایلی جنوب سنپطرزبورگ . هیچکی اونجا زندگی نمی کرد .

بیا به هاک فین هم بگیم . ولی نه به پدر نه به مادرت و نه هیچ کس دیگه چیزی نگو . برو خونه یه مقدار غذا بردار و نصفه شب بیا اینجا منو ببین .

اون شب اون سه تا پسر با یه قایق کوچیک از رودخونه به سمت جزیره جکسون رفتند . اونا یمقدار نون و یمقدار گوشت برداشتند و هاک هم پیپشو برداشت . وقتی رسیدند اونجا ، همه چیو با خودشون به جزیره بردند ه درخت بزرگ و آتیش درست کردند. و یمقدار از گوشتو پختند .

روی آتیش، وای، اون گوشت خیلی خوشمزه بود- بهترین شام توی دنیا بود ! چیزی نگذشت که حرف دنشونو قطع کردند؛ چشماشونو بستند و خوابیدند.

صبح روز بعد تام با آفتابی که به کلش میخورد لبخند زنان بیدار شد . بعد هاک و جو بیدار شدند و ان سه پسرک رفتند به سمت رودخونه تا شنا کنند . بعدش ماهی گیری کردند و خیلی زود 6 تا ماهی گند برا صبحونشون گرفتند . اونا ماهیا رو روی آتیش کباب کردند و همه رو خوردند . خیلی گرسنه بودند .

جو با خوشحالی گفت این یه صبحونه فوق العاده بود . بعد صبحونه اونا تو جزیره قدم زدند ، یکم دیگه شنا کردند ، حرف زدند ، ماهی گرفتند و بازم شنا کردند . اونا عصر برگشتند پیش آتیششون .

یدفعه تام سرشو بلند کرد و گفت گوش کنید . صدای قایقا رو می شنوید ؟ اونا گوش کردند و تو جزیره دویدند به سمت رودخونه تا نگاهی بندازند . بیست یا بیش از بیست تا قایق تو آب بود . همه قایقای سنپطرزبورگ اونجا بود .

جو پرسید اونا چکار میکنند ؟

هاک گفت فکر کنم دنبال یه جسد می گردند . اونا پارسال تابستون وقتی بیل ترنر افتاد تو رودخونه و غرق شد همین کارو کردند . جو پرسید فکر میکنی کی مرده ؟

پسرا قایقا رو نگاه می کردند . یدفعه تام دادزد فهمیدم کی مرده ! ما ! اونا دنبال ما می گردند . !این عالیه . تام یه نگاهی به دوستاش کرد. و گفت ما معروف شدیم . همه تو سنپطرزبورگ راجع به ما حرف می زنند . و همشون برای ما نارحتن ! شب فرا رسید و پسرا خوابشون برد. ولی تام نخوابید و موقع صبح اون اونجا نبود .

جو داد زد هاک، تام کجاست ؟! هاک شروع کرد و گفت نمی دونم ولی نگاه کن ! اون اونجاست . اون الان داره شنا میکنه میاد سمت جزیره .

هی، تام !

سر صبحونه شروع کرد به تعریف کردن ماجرا . اون گفت من دیشب رفتم خونه و از پنجره گوش میدادم . جو، مادر توم اونجا بود و اونو خاله پولی گریه میکردند و زار میزدند . چیزای جالبی شنیدم . روز یکشنبه قراره یه مراسم بزرگ خاکسپاری تو کلیسا برامون برگزار کنند . و گوش کنید من یه فکر جالب دارم . هاک و جو گوش مکردند و می خندیدند و بلللله ایده جالبی بود .

اون شب پسرا یکم دیگه ماهی کباب کردند و بعد از شام هاک پیپشو درآورد و شروع کرد به کشیدن پیپ

تام پرسید میشه ماهم بکشیم؟ میخوام یاد بگیرم . به همین دلیل هاک برای تام و جو پیپ درست کرد و سه تا پسر نشستند و شروع به پیپ کشیدن کردند .

تام گفت هی من پیپ کشیدنو دوست دارم . راحته .

جو گفت چیزی نیست ! من میخوام هر روز بکشم . ولی بعد ده دقیقه تام و جو ساکت و ساکت تر شدند و رنگ صورتشون جالب شد .

تام گفت میخوام برم یه قدمی بزنم . اون با احتیاط ایستاد و رفت به سمت درختا .

جو سریع گفت منم میخوام قدم بزنم . دو تا پسر یه ساعت بعد برگشتند. ولی دیگه پیپ نکشیدند .

یکشنبه صبح همه چهره ها تو سنپطرزبورگ غمگین بود . خاله پولی و پدر و مادر جو و همه دوستای پسرا تو کلیسا بودند .

کشیش چیزای قشنگی راجع به اون سه پسر گفت و خانواده پسرا گریه و گریه می کردند . همه گریه می کردند. و بکی تاتچر کوچولو یه لحظه هم گریشو قطع نکرد .

سر و صدای کوچیکی از پشت کلیسا میومد ولی اولش هیچکی متوجهش نشد . بعد یه دفعه کشیش سرشو بلند کرد و صحبتاشو قطع کرد . همه روشونو برگردوندند تا نگاه کنند . دهناشون باز موند از تعجب . و سه تا پسرک مرده اومدند تو کلیسا- اول تام ، بعد جو و آخرشم هاک .

برای یه لحظه هیچکی تکون نخورد و کسی چیزی نگفت و بعد سروصدا شروع شد . خاله پولی و مادر جو به سمت پسرا رفتند و اونا رو تو بغلشون گرفتند؛ خاله پولی گریه میکردو میخندید و باز گریه می کرد .

وای تام ! تو پسر بدی هستی ولی من دوست دارم .

یه دفعه کشیش کلیسا بلند گفت ای روزهای خوشی . بخوانید مرد خوب سنپطرزبورگ. آواز بخوانید و شادی کنید ! و همه برای مدت زیادی آواز خوندند و شادی کردند و لبخمد زدند و خندیدند . این شادترین مراسم تدفین سنپطرزبورگ بود .

هفته ها گذشت و قاضی به سنپطرزبورگ اومد . روز قبل از محاکمه ماف پاتر ، هاک و تام همدیگرو تو خیابون نزدیک خونه تام دیدند . هاک خیلی ناراحت بود .

تام تو که چیزی نگفتی- متوجهی ؟

نه نگفتم. ولی هاک، پس ماف چی میشه؟ مردم میگند اون قاتله. و قراره بمیره !

هاک گفت ولی ما نمیتونیم چیزی از اینجون جو بگیم . منم نمیخوام بمیرم . تو میخوای؟

نه تام نمیخواست بمیره. ولی نمی تونست چهره ماف پاتر تو زندانو فراموش کنه- پیر ، خسته و ناراحت . و اینجون جو آزاد میگشت . درست نبود .

اون شب تام دیر اومد خونه و خیلی هیجان زده بود . دو سه ساعتی بود میگذشت ولی خوابش نمی برد .

صبح روز بعد همه اهالی ده تو دادگاه محاکمه ماف پاتر بودند . اینجون جو هم اونجا بود . ماف منتظر بود، یه پیرمرد خسته با ظاهری کثیف. قاضی محاکمه رو شروع کرد . سوال و سوال و سوال. جواب و جواب و جواب پشت سز هم . و همه جوابها برای ماف پاتر بد بود .

بله ، من چاقو رو تو قبرستون پیدا کردم ، کنار جسد دکتر رابینسون .

بله ، اون چاقوی ماف پاتره . اون همیشو اونو همراش داره .

بله من ماف پاترو اون روز عصر تو روستا دیدم . اونموقع چاقوش همراهش بود .

ماف پاتر ناراحت و ناراحت تر شد . بعد قاضی گفت توماس سایر رو فرا بخوانید .

مردم سنپطرزبورگ همه بلند شدند . تام سایر جوان از چی خبر داشت ؟ همه به اون نگاه کردند و منتظر موندند .

توماس سایر تو در نیمه شب هفدهم ژوئن کجا بودی ؟

در قبرستان

چرا ؟

من با یه گربه مرده رفته بودم تا اشباح رو ببینم .

مردم سنپطرزبورگ همه زدند زیر خنده و قاضی عصبانی شد .

توماس تو کجای قبرستان بودی ؟

پشت درختا نزدیک قبر هاس ویلیام . صورت اینجون جو یدفعه ای مثل گچ سفید شد .

قاضی گفت خب پسرم حالا داستان رو برامون تعریف کن . و تام قصشو گفت و مردم سنپطرزبورگ نشستند و با دهان باز مات و مبهوت گوش کردند .

بعدش ماف پاتر افتاد و اینجون جو با چاقو بلند شد و …… .

ترقققققققققققققق . شیشه شکست و اینجون جو از از پنجره پرید بیرون و تو یه چشم به هم زدن ناپدید شد.

مردم سنپطرزبورگ یه هفته ای عاشق تام بودند و دوسش داشتند . ولی تام خوشحال نبود . اینجون جو تو زندون نبود و مرد خطرناکی بود . تام هفته ها سخت خوابش میبرد .

روزهای طولانی تابستان گذشت . اینجون جو به سنپطرزبورگ برنگشت و تام کم کم فراموش کرد .